Wiceprezes Krajowej Rady Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa w latach 2002–2006 oraz 2006–2010.
Studia wyższe ukończył na Wydziale Melioracji Wodnych Wyższej Szkoły Rolniczej we Wrocławiu. Jest także absolwentem Wydziału Geodezji Akademii Górniczo–Hutniczej w Krakowie, na której ukończył studia podyplomowe z zakresu ochrony powierzchni przed szkodami górniczymi.
Ma ponadczterdziestoletni staż pracy w zakresie przygotowania, budowy i utrzymania obiektów infrastruktury wsi oraz budownictwa w województwie śląskim. Pracę zawodową rozpoczął w 1961 r., przerwał ją jednak, gdy podjął studia. Po ich ukończeniu w 1967 r. pracował na stanowiskach związanych z programowaniem inwestycji, budową i utrzymaniem obiektów, głównie w zakresie zaopatrzenia wsi w wodę oraz melioracji i ochrony przeciwpowodziowej budownictwa rolniczego. Ponadto w latach 1967–1974 pracował w Urzędzie Wojewódzkim w Katowicach w Wydziale Gospodarki Wodnej i Ochrony Środowiska. Zajmował się tam kluczowymi dla byłego województwa katowickiego zagadnieniami, dotyczącymi gospodarki wodnej i ochrony środowiska, m.in. tworzeniem i wprowadzeniem katastru wodnego. W latach 1984–1994 związany był z Wojewódzkim Zakładem Usług Wodnych w Katowicach. Piastując tam stanowisko dyrektora, utworzył bazy sprzętowe i wdrożył programy organizacyjne pozwalające na zapewnienie ciągłości dostawy wody dla mieszkańców terenów wiejskich oraz szybkiego usuwania skutków awarii. Przyczynił się także do rozbudowy sieci wodociągowej w wielu gminach województwa śląskiego. Obecnie jako rzeczoznawca ds. melioracji wodnych, zaopatrzenia w wodę oraz biegły sądowy ds. melioracji wodnych wykonuje wiele opinii i ekspertyz z zakresu likwidacji szkód górniczych w infrastrukturze miejskiej, a także w zakresie likwidacji szkód popowodziowych w województwie śląskim, opolskim i dolnośląskim.
Aktywnie uczestniczył w tworzeniu samorządu zawodowego inżynierów budownictwa, a następnie przez dwie kadencje, w latach 2002–2010, pełnił funkcję wiceprezesa Krajowej Rady Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa. Podczas pełnienia tej funkcji zajmował się zagadnieniami związanymi z doskonaleniem zawodowym inżynierów, a także, jako przewodniczący Zespołu ds. Ubezpieczeń Inżynierów Budownictwa od Odpowiedzialności Cywilnej, negocjował wysokość składek ubezpieczeniowych i wybór towarzystwa ubezpieczeniowego. Czynnie brał także udział w pracach państw Grupy Wyszehradzkiej, gdzie był członkiem zespołu tworzącego tzw. Słownik betonowy. Od wielu lat działa w Stowarzyszeniu Inżynierów i Techników Wodnych i Melioracyjnych, w latach 1984–1996 pełnił funkcję przewodniczącego zarządu oddziału w Katowicach. Udziela się także w Śląskim Stowarzyszeniu Rzeczoznawców Majątkowych oraz Polskim Stowarzyszeniu Rzeczoznawców Wyceny Nieruchomości w Katowicach.
Za swoje osiągnięcia zawodowe, wdrażanie nowatorskich rozwiązań oraz pracę społeczną otrzymał liczne odznaczenia państwowe, resortowe i wojewódzkie, a także dyplomy i wyróżnienia jednostek samorządu terytorialnego i organizacji społecznych, m.in. Srebrny Krzyż Zasługi, Odznakę Zasłużony Pracownik Rolnictwa w Rozwoju Województwa Katowickiego, a także Złotą Odznakę za Zasługi dla Województwa Śląskiego, Odznakę Zasłużony dla Gospodarki Komunalnej, Złotą Odznakę Zasłużony dla Budownictwa, Srebrną Odznakę Zasłużony dla Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Otrzymał także Złotą Odznakę Honorową Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa, Stowarzyszenia Inżynierów Wodnych i Melioracyjnych oraz Polskiego Stowarzyszenia Rzeczoznawców Wyceny Nieruchomości, a także Medal 75-lecia Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa.
