Kalendarium – maj, czerwiec, lipiec

25.05.2010

weszło w życie 

Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 13 kwietnia 2010 r. w sprawie siedlisk przyrodniczych oraz gatunków będących przedmiotem zainteresowania Wspólnoty, a także kryteriów wyboru obszarów kwalifikujących się do uznania lub wyznaczenia jako obszary Natura 2000 (Dz.U. Nr 77, poz. 510)

Rozporządzenie określa typy siedlisk przyrodniczych oraz gatunki zwierząt i roślin będące przedmiotem zainteresowania Wspólnoty, w tym siedliska przyrodnicze i gatunki o znaczeniu priorytetowym, oraz wymagające ochrony w formie wyznaczenia obszarów Natura 2000. Rozporządzenie określa także kryteria wyboru obszarów kwalifikujących się do uznania za obszary mające znaczenie dla Wspólnoty i wyznaczenia jako specjalne obszary ochrony siedlisk oraz obszarów kwalifikujących się do wyznaczenia jako obszary specjalnej ochrony ptaków.

28.05.2010

weszło w życie

Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 28 maja 2010 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie gmin i miejscowości, w których stosuje się szczególne zasady odbudowy, remontów i rozbiórek obiektów budowlanych zniszczonych lub uszkodzonych w wyniku działania żywiołu (Dz.U. Nr 92, poz. 597)

Rozporządzenie zawiera wykaz gmin poszkodowanych w wyniku powodzi, która miała miejsce w maju 2010 r., w których stosuje się szczególne zasady odbudowy, remontów i rozbiórek obiektów budowlanych zniszczonych lub uszkodzonych w wyniku działania żywiołu, określone w  ustawie z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych zasadach odbudowy, remontów i rozbiórek obiektów budowlanych zniszczonych lub uszkodzonych w wyniku działania żywiołu.

1.06.2010

weszły w życie 

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 kwietnia 2010 r. w sprawie Narodowego Programu Ochrony Infrastruktury Krytycznej (Dz.U. Nr 83, poz. 541)

Rozporządzenie określa sposób realizacji obowiązków i współpracy w zakresie Narodowego Programu Ochrony Infrastruktury Krytycznej przez organy administracji publicznej i służby odpowiedzialne za bezpieczeństwo narodowe z właścicielami oraz posiadaczami samoistnymi i zależnymi obiektów, instalacji, urządzeń i usług infrastruktury krytycznej oraz innymi organami i służbami publicznymi. Infrastrukturę krytyczną stanowią systemy oraz wchodzące w ich skład powiązane ze sobą funkcjonalnie obiekty, w tym obiekty budowlane, urządzenia, instalacje, usługi kluczowe dla bezpieczeństwa państwa i jego obywateli oraz służące zapewnieniu sprawnego funkcjonowania organów administracji publicznej, a także instytucji i przedsiębiorców. Rozporządzenie stanowi wykonanie dyspozycji ustawy z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym.

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 kwietnia 2010 r. w sprawie planów ochrony infrastruktury krytycznej (Dz.U. Nr 83, poz. 542)

Rozporządzenie stanowi wykonanie dyspozycji ustawy z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym, która nakłada na właścicieli oraz posiadaczy samoistnych i zależnych infrastruktury krytycznej obowiązek sporządzenia planów ochrony tej infrastruktury. Rozporządzenie określa sposób tworzenia, aktualizacji oraz strukturę planów ochrony infrastruktury krytycznej opracowywanych przez właścicieli oraz posiadaczy samoistnych i zależnych obiektów, instalacji lub urządzeń infrastruktury krytycznej. Rozporządzenia określa także warunki i tryb uznania spełnienia obowiązku posiadania takiego planu, w przypadku gdy właściciel, posiadacz samoistny i zależny są zobowiązani do sporządzenia innych, podobnych pod względem treści, dokumentów, tworzonych na podstawie innych przepisów prawa.

2.06.2010

Uchwała Sądu Najwyższego, sygn. akt III CZP 36/10

Sąd Najwyższy stwierdził, że w wypadku nabycia służebności przesyłu przez zasiedzenie właściciel nieruchomości obciążonej może żądać zmiany sposobu jej wykonywania, jeśli ważna potrzeba gospodarcza powstała po posadowieniu urządzeń przesyłowych. Wynagrodzenie za zmianę sposobu wykonywania służebności przesyłu może uwzględniać koszty przeprowadzenia tej zmiany.

5.06.2010

weszła w życie

Ustawa z dnia 18 marca 2010 r. o zmianie ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 75, poz. 474)

Ustawa rozszerza katalog form ochrony zabytków poprzez wprowadzenie ustaleń ochrony w decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, decyzji o warunkach zabudowy, decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, decyzji o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej lub decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji w zakresie lotniska użytku publicznego. W decyzjach tych musi być uwzględniona ochrona zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków i ich otoczenie oraz innych zabytków nieruchomych znajdujących się w gminnej ewidencji zabytków. Rozszerzono więc ochronę o zabytki ujęte w gminnej ewidencji zabytków. Ustawa upraszcza także procedury związane z wywozem zabytków z terytorium Polski.

Nowelizacja wprowadziła zmianę w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane polegającą na wskazaniu, że w stosunku do obiektów budowlanych oraz obszarów niewpisanych do rejestru zabytków, a ujętych w gminnej ewidencji zabytków, pozwolenie na budowę lub rozbiórkę obiektu budowlanego wydaje właściwy organ w uzgodnieniu z wojewódzkim konserwatorem zabytków. Nowelizacja obejmuje również ustawę z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym i polega na wprowadzeniu obowiązku uzgodnienia decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego lub decyzji o warunkach zabudowy z wojewódzkim konserwatorem zabytków w odniesieniu do obszarów i obiektów ujętych w gminnej ewidencji zabytków.

7.06.2010

weszły w życie

Ustawa dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej (Dz.U. Nr 76, poz. 489)

Ustawa implementuje do prawa krajowego dyrektywę 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 marca 2007 r. ustanawiającą infrastrukturę informacji przestrzennej we Wspólnocie Europejskiej (INSPIRE). INSPIRE ma się opierać na infrastrukturach informacji przestrzennej ustanowionych i  prowadzonych przez państwa członkowskie. Ustawa określa podstawowe zasady tworzenia i działania infrastruktury informacji przestrzennej w Polsce oraz organy właściwe w tych sprawach. Infrastruktura informacji przestrzennej obejmuje zbiory danych przestrzennych odnoszące się do terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, występujące w formie elektronicznej, utrzymywane przez organ publiczny lub osobę trzecią oraz należące do jednego z tematów wymienionych w załączniku do ustawy. Dane przestrzenne to dane odnoszące się bezpośrednio lub pośrednio do określonego położenia lub obszaru geograficznego. Dotyczą one: ukształtowania terenu, lokalizacji budynków, gruntów, miejscowości, ulic, adresów, infrastruktury wodnej, gazowej, telekomunikacyjnej, elektrycznej, linii komunikacyjnych itp. Dostęp do danych krajowej infrastruktury, poza pewnymi wyjątkami, ma być bezpłatny oraz powszechnie dostępny za pomocą środków komunikacji elektronicznej. Organem odpowiedzialnym za tworzenie i utrzymywanie infrastruktury informacji przestrzennej jest Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, który część zadań wykonywać będzie przy pomocy Głównego Geodety Kraju.

Niniejsza ustawa nowelizuje ustawy: z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne, z dnia 4 lutego 1994 r. – Prawo geologiczne i górnicze, z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej,  z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska, z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji.

Ustawa z dnia 5 marca 2010 r. o zmianie ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz.U. Nr 76, poz. 493)

Ustawa zmienia zasady przyznawania premii kompensacyjnej. Premia kompensacyjna jest to forma wsparcia przez państwo inwestycji mających na celu zmniejszenie zużycia energii cieplnej w budynkach i skierowana jest do właścicieli budynków mieszkalnych objętych w przeszłości czynszem regulowanym. Zgodnie z obowiązującymi dotychczas przepisami premia kompensacyjna przeznaczana była na spłatę części kredytu udzielonego na realizację przedsięwzięcia remontowego lub na remont budynku mieszkalnego jednorodzinnego. A więc warunkiem uzyskania premii kompensacyjnej było uprzednie zaciągnięcie kredytu termomodernizacyjnego w instytucji finansowej ustawowo upoważnionej do udzielania kredytów, która podpisała z Bankiem Gospodarstwa Krajowego umowę określającą zasady współpracy. Nowe przepisy znoszą obowiązek zaciągnięcia takiego kredytu. W przypadku inwestora, który będzie realizował przedsięwzięcie remontowe lub remont budynku mieszkalnego jednorodzinnego w całości z innych środków niż kredyt termomodernizacyjny, premia kompensacyjna będzie przekazywana bezpośrednio inwestorowi, po udokumentowaniu przez niego poniesienia wydatków na realizację prac zgodnie z zakresem rzeczowym, pozytywnie zweryfikowanym przez BGK na etapie rozpatrywania wniosku o przyznanie premii. Taki inwestor nie będzie musiał także wykazywać wielkości uzyskiwanego zmniejszenia zapotrzebowania na energię dostarczaną do budynku na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej. Ustawa doprecyzowuje także katalog podmiotów uprawnionych do premii kompensacyjnej.

8.06.2010

weszło w życie

Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 8 czerwca 2010 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie gmin i miejscowości, w których stosuje się szczególne zasady odbudowy, remontów i rozbiórek obiektów budowlanych zniszczonych lub uszkodzonych w wyniku działania żywiołu (Dz.U. Nr 99, poz. 636)

Rozporządzenie zawiera wykaz gmin i miejscowości, w których stosuje się szczególne zasady odbudowy, remontów i rozbiórek obiektów budowlanych zniszczonych lub uszkodzonych w wyniku powodzi, osunięcia ziemi, wiatru lub intensywnych opadów atmosferycznych, które miały miejsce w 2008 r., w 2009 r. i w styczniu 2010 r.

11.06.2010

ogłoszono

Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 19 maja 2010 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. Nr 102, poz. 651)

W załączniku do obwieszczenia ogłoszono jednolity tekst ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. Nr 115, poz. 741)

24.06.2010

weszło w życie

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 2 czerwca 2010 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wymagań dla lądowisk (Dz.U. Nr 100, poz. 640)

Rozporządzenie zmienia podmiot uzgadniający plan ratowniczy lądowiska. Zgodnie z nowymi przepisami zarządzający lądowiskiem zobowiązany jest uzgadniać plan z komendantem powiatowym lub miejskim Państwowej Straży Pożarnej. Dotychczas był to wojewódzki komendant PSP. Doprecyzowano także wymagania dotyczące sporządzania planów
ratowniczych lądowisk.

Sejm uchwalił

Ustawa została przekazana do Senatu.

Ustawę o szczególnych zasadach przygotowania do realizacji inwestycji w zakresie budowli przeciwpowodziowych

Ustawa określa szczególne zasady i warunki przygotowania inwestycji w zakresie budowli przeciwpowodziowych. Chodzi o: kanały ulgi, poldery przeciwpowodziowe, zbiorniki retencyjne posiadające rezerwę powodziową, suche zbiorniki przeciwpowodziowe, wały przeciwpowodziowe wraz z obiektami związanymi z nimi funkcjonalnie, wrota przeciwpowodziowe i przeciwsztormowe. Odnośnie do wskazanych inwestycji ustawa przewiduje wydanie jednej decyzji rozstrzygającej łącznie o lokalizacji, wywłaszczeniu oraz zatwierdzeniu projektu budowlanego. Wysokość odszkodowania za wywłaszczenie nieruchomości będzie natomiast ustalana w drodze negocjacji lub odrębnej decyzji.

25.06.2010

ogłoszono

Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 8 czerwca 2010 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy – Prawo zamówień publicznych (Dz.U. Nr 113, poz. 759)

W załączniku do obwieszczenia ogłoszono jednolity tekst ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz.U. Nr 19, poz. 177)

26.06.2010

ogłoszono

Ustawa wejdzie
w życie 30
grudnia 2010 r.

Ustawę dnia 21 maja 2010 r. o zmianie ustawy o wyrobach budowlanych oraz ustawy o systemie oceny zgodności (Dz.U. Nr 114, poz. 760)

Ustawa wprowadza przepisy, które mają przyczynić się do podniesienia efektywności działań kontrolnych organów nadzoru budowlanego oraz skuteczniejszej ochrony nabywców wyrobów budowlanych przed wyrobami niebezpiecznymi lub wyrobami niespełniającymi deklarowanych parametrów. Zgodnie z ustawą wyroby budowlane będą kontrolowane u producenta, sprzedawcy oraz importera. W trakcie kontroli właściwy organ nadzoru budowlanego będzie mógł dokonać zabezpieczenia wyrobu budowlanego albo jego określonej partii przed dalszym przekazywaniem na okres do dwóch miesięcy, jeżeli kontrolowany nie przedstawi dokumentów związanych z oceną zgodności wyrobu budowlanego albo dokumenty lub oględziny wyrobu budowlanego będą wskazywały, że może on nie spełniać wymagań określonych ustawą o wyrobach budowlanych. Zabezpieczony wyrób będzie poddany badaniom w celu ustalenia, czy posiada deklarowane przez producenta właściwości użytkowe. Ustawa nakłada dodatkowe obowiązki podczas kontroli na sprzedawcę wyrobów budowlanych. W przypadku kontroli u sprzedawcy, jeżeli producent lub importer wyrobu budowlanego będzie miał siedzibę poza terytorium Polski, kontrolowany sprzedawca będzie zobowiązany do przedstawienia, na żądanie kontrolującego organu nadzoru budowlanego, deklaracji zgodności. W razie stwierdzenia, że kontrolowany wyrób budowlany może stwarzać zagrożenie dla życia, zdrowia, mienia lub środowiska, sprzedawca będzie zobowiązany do przedstawienia również dokumentacji technicznej wyrobu. Organ kontrolujący będzie mógł także orzec wobec kontrolowanego sprzedawcy nakaz wycofania z obrotu wyrobu budowlanego lub jego określonej partii, jeżeli producent lub importer ma siedzibę poza terytorium Polski, a wyrób nie będzie spełniał wymagań określonych w ustawie o wyrobach budowlanych.

30.06.2010

weszło w życie

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz.U. Nr 109, poz. 719)

Rozporządzenie określa sposoby i warunki ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów. Przedmiotowe rozporządzenie zastępuje rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 kwietnia 2006 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów.

15.07.2010

weszło w życie

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 22 czerwca 2010 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać telekomunikacyjne obiekty budowlane i ich usytuowanie (Dz.U. Nr 115, poz. 773)

Nowelizacja polega na dopisaniu wyrazów „wolno stojące” w § 3 pkt 2, pkt 9, pkt 13 oraz § 9 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 października 2005 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać telekomunikacyjne obiekty budowlane i ich usytuowanie, co ma przyczynić się do wyeliminowania istniejących wątpliwości interpretacyjnych. W efekcie wprowadzonych zmian organy administracji publicznej  powinny stosować jednolitą wykładnię, zgodnie z którą nie jest wymagane uzyskiwanie pozwolenia budowlanego na konstrukcje wsporcze anten i urządzeń radiowych, niezaliczane do kategorii wolno stojących, a więc instalowane na obiektach budowlanych, w tym na budynkach. Zasada ta nie dotyczy przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko oraz znacząco negatywnie oddziaływać na obszar Natura 2000 w rozumieniu art. 29 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane.

17.07.2010

weszła w życie

Ustawa z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (Dz.U. Nr 106, poz. 675)

Jest to tzw. megaustawa zawierająca kompleksowe regulacje prawne, które mają ułatwić realizację przedsięwzięć związanych z budową infrastruktury telekomunikacyjnej w Polsce oraz usprawnić proces wydatkowania unijnych funduszy przeznaczonych na rozwój szerokopasmowego internetu. Ustawa określa formy i zasady wspierania inwestycji telekomunikacyjnych związanych z sieciami szerokopasmowymi, zasady działalności w zakresie telekomunikacji jednostek samorządu terytorialnego i podmiotów wykonujących zadania z zakresu użyteczności publicznej, zasady dostępu do infrastruktury telekomunikacyjnej i innej infrastruktury technicznej, finansowanych ze środków publicznych, oraz zasady lokalizowania regionalnych sieci szerokopasmowych oraz innej infrastruktury telekomunikacyjnej. Przedmiotowy akt prawny reguluje także prawa i obowiązki inwestorów, właścicieli, użytkowników wieczystych nieruchomości, osób, którym przysługuje spółdzielcze prawo do lokalu, zarządców nieruchomości oraz lokatorów, w szczególności w zakresie dostępu do nieruchomości, w celu zapewnienia warunków świadczenia usług telekomunikacyjnych.

Niniejsza megaustawa wprowadza istotne zmiany w wielu innych ustawach, w tym ustawie: z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane, z dnia 9 stycznia 2009 r. o koncesji na roboty budowlane lub usługi, z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne, z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne, z dnia 19 grudnia 2008 r. o partnerstwie publiczno-prywatnym.

Ustawa weszła w życie 17 lipca 2010 r. z wyjątkiem art. 29, dotyczącego inwentaryzacji infrastruktury telekomunikacyjnej i publicznych sieci telekomunikacyjnych umożliwiających zapewnienie szerokopasmowego dostępu do internetu, który zacznie obowiązywać od 17 grudnia 2010 r.

23.07.2010

weszły w życie

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 26 maja 2010 r. w sprawie materiałów geodezyjnych i kartograficznych oznaczanych klauzulą „poufne” (Dz.U. Nr 109, poz. 717)

Rozporządzenie określa rodzaje materiałów geodezyjnych i kartograficznych, które ze względu na ochronę interesów państwa lub interesu społecznego oznacza się klauzulą „poufne”. Niniejsze rozporządzenie ogranicza dotychczas istniejący katalog takich materiałów geodezyjnych i kartograficznych, zawarty w rozporządzeniu Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 18 maja 2001 r. w sprawie materiałów geodezyjnych i kartograficznych oznaczanych klauzulą „poufne”, które straciło moc prawną.

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 26 maja 2010 r. w sprawie rodzajów prac geodezyjnych i kartograficznych mających znaczenie dla obronności i bezpieczeństwa państwa oraz współdziałania Służby Geodezyjnej i Kartograficznej z jednostką organizacyjną Sztabu Generalnego Wojska Polskiego właściwą w sprawach geodezji i kartografii (Dz.U. Nr 109, poz. 718)

Rozporządzenie zawiera katalog rodzajów prac geodezyjnych i kartograficznych mających znaczenie dla obronności i bezpieczeństwa państwa oraz określa szczegółowe zasady współdziałania Służby Geodezyjnej i Kartograficznej z jednostką organizacyjną Sztabu Generalnego WP właściwą w sprawach geodezji i kartografii, w zakresie wykonywania tych prac, a także wzajemnego przekazywania materiałów. Straciło moc dotychczas obowiązujące rozporządzenie Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 8 lutego 2001 r. w sprawie rodzajów prac geodezyjnych i kartograficznych mających znaczenie dla obronności i bezpieczeństwa państwa oraz szczegółowych zasad współdziałania między Służbą Geodezyjną i Kartograficzną i Służbą Topograficzną WP w zakresie wykonywania tych prac, a także wzajemnego przekazywania materiałów.