Coraz bliżej

29.08.2007

„Prawo budowlane nie jest ustawą inżynierów budownictwa ani też nie jest dla inżynierów budownictwa. Członkowie PIIB – od projektanta poprzez kierownika budowy, a na inspektorze nadzoru budowlanego skończywszy są przedmiotem tej regulacji, a nie jej podmiotem” – podkreślili ustawodawcy.

„Prawo budowlane nie jest ustawą inżynierów budownictwa ani też nie jest dla inżynierów budownictwa. Członkowie PIIB – od projektanta poprzez kierownika budowy, a na inspektorze nadzoru budowlanego skończywszy są przedmiotem tej regulacji, a nie jej podmiotem” – podkreślili ustawodawcy.

Samorząd zawodowy inżynierów budownictwa ma obowiązek domagać się dobrego Prawa budowlanego, które dla członków PIIB stanowi warsztat pracy. Przepisy te regulują wrażliwy obszar, którego funkcjonowanie rzutuje na znaczącą część gospodarki, a również na ważny fragment życia każdego z nas.

Jesteśmy obecnie w fazie niezwykle dynamicznego rozwoju kraju, koniunktura jest znakomita, perspektywy świetne, pozostaje tylko (czy raczej aż) stworzyć dobre, spójne i logiczne Prawo budowlane. Na stronach internetowych Ministerstwa Budownictwa „wisi” projekt nowej ustawy, do którego o uwagi poproszona została również PIIB.

Opracowane one zostały przez komisję prawno-regulaminową PIIB, w której pracach brali udział przedstawiciele wszystkich izb okręgowych. Przewodniczącym jej jest Andrzej Dobrucki, który tworzył Główny Urząd Nadzoru Budowlanego i przez lata był jego prezesem, długi czas pracował na zagranicznych budowach, dziś jest jednym z szefów wielkiej firmy Mostostal, więc pytamy:

– Jakie Pana zdaniem będzie to nowe Prawo budowlane?
– Zgodnie z proponowanymi kierunkami zmian zakres regulacji Prawa budowlanego ma być ograniczony do materii ściśle normatywnej i odnosić się do spraw związanych z budową, utrzymaniem i rozbiórką obiektów budowlanych. 

Władza budowlana (administracja architektoniczno-budowlana i nadzór budowlany) ma regulować proces budowlany wyłącznie w ramach określonego powyżej zakresu przedmiotowego, przy czym jej kompetencje powinny być precyzyjnie określone pod kątem bezpieczeństwa ludzi i mienia, ochrony interesu publicznego oraz uzasadnionych interesów osób trzecich w obszarze administracyjno-prawnym – przy starannym rozgraniczeniu regulacji Prawa budowlanego i Prawa cywilnego. 

Prawo budowlane powinno regulować proces budowlany od początku do końca, tzn. od ustalenia „lokalizacji” obiektu do zakończenia wykonywania przy nim robót budowlanych. To główne założenia twórców ustawy.

Rozwiązania zakładające, że skupić się należy na opracowaniu czystego i przejrzystego projektu ustawy, która dotyczyć będzie wyłącznie kwestii Prawa budowlanego, zostało uznane przez reprezentację środowiska inżynierów budownictwa jako właściwe.

Jednocześnie zwróciliśmy uwagę na propozycję resortu , żeby część przepisów obejmujących temat samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie przenieść z ustawy Prawo budowlane do ustawy o samorządach zawodowych (szerszą informację na ten temat opublikujemy we wrześniowym numerze „Inżyniera Budownictwa” – red.) i to znalazło się w naszych uwagach.

{mospagebreak}

Piszący ustawę wyraźnie również podkreślili, że Prawo budowlane nie jest ustawą inżynierów budownictwa ani też nie jest dla inżynierów budownictwa. Członkowie PIIB – od projektanta zaczynając, poprzez kierownika budowy, a na inspektorze nadzoru skończywszy – są przedmiotem tej regulacji, a nie podmiotem. To założenie stanowi klucz do zrozumienia projektu nowej ustawy.

I jeszcze jedno – terminy prac nad Prawem budowlanym są napięte. Z tych informacji, które do nas docierają, wynika, że na przełomie lipca i sierpnia po uzgodnieniach międzyresortowych projekt ustawy trafi pod obrady rządu i jesienią dotrze do sejmu. To czas dla nas, żebyśmy z naszymi postulatami dotarli do posłów i uzyskali akceptację dla uwag, które przedstawiamy.

Na koniec zwracam uwagę czytających na długie vacatio legis – po części jest podyktowane tym, że trzeba przygotować akty wykonawcze do ustawy (chociaż tutaj projektodawcy zabezpieczyli się w ten sposób, że jeżeli są akty wykonawcze pasujące do ustawy, to będą dalej obowiązywać), a przede wszystkim po to, bo zmieniają się podstawowe zasady „gry” i muszą się z nimi zapoznać wszyscy zainteresowani – czyli my.

Jakie będzie Prawo budowlane w szczegółach – zobaczymy – wszak dzisiaj mamy do czynienia jedynie z projektem.

Jeśli chodzi o kwestię samej filozofii ustawy, to środowisko inżynierów nieraz zwracało uwagę na potrzebę nawiązania do przepisów kolejnych ustaw z lat 1928, 1961, 1974 i 1994. Jednak idee tych regulacji są zupełnie różne, powstawały w zasadzie w różnych czasach i miały różne cele do osiągnięcia. Na nową regulację trzeba, moim zdaniem, popatrzeć z punktu widzenia rynku, inwestora, wszystkich uczestników procesu budowlanego.

Ustawa musi bowiem dokonać rzeczy bardzo trudnej, pogodzić sprzeczne interesy – przede wszystkim inwestora i otoczenia planowanej inwestycji, także osób trzecich oraz interes publiczny.

Projekt ustawy znajduje się na: http://www.mb.gov.pl/
{mospagebreak}
Uwagi do projektu ustawy Prawo budowlane z czerwca 2007 r.

Art. 1
pkt 1
 

proponuje się zamiast wyrazu „lokalizowanie” wprowadzić wyraz „sytuowanie” (Pb nie powinno zajmować się lokalizowaniem – ta materia powinna być w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym). 

Art. 2 ust. 1 pkt 1
 

nie koresponduje z art. 9 i art. 122 Prawa wodnego. Czy ujęcie z rzeki lub jeziora, studnie ujęciowe wód podziemnych, wyloty kanalizacyjne wód deszczowych, przydomowe oczyszczalnie ścieków nie są budowlami podlegającymi Prawu budowlanemu? 

Art. 2
ust. 1 pkt 2 

dlaczego ustawy nie stosuje się do robót ziemnych nie związanych z obiektami budowlanymi. A np. jakie przepisy stosować do plantowania przy użyciu maszyn  budowlanych dużych powierzchni, np. „typu parkowego”.

Art. 3
ust. 1 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

proponuje się uzupełnić o definicje:
1. opinii technicznej – należy przez to rozumieć opracowanie, które odnosi się do rozwiązań projektowych, technologii realizacji i stanu istniejącego obiektu oraz diagnozuje i ocenia zaistniałe problemy techniczne;
2. ekspertyzy technicznej – należy przez to rozumieć opracowanie zawierające, obok elementów opinii technicznej, także propozycje rozwiązań ujawnionych problemów, usunięcia wad i zagrożeń oraz stwierdzonych nieprawidłowości w procesie budowlanym;
3. działki budowlanej – należy przez to rozumieć wyznaczony w terenie obszar gruntu, którego wielkość, cechy geometryczne, dostęp do drogi publicznej oraz istniejące lub planowane wyposażenie w urządzenia infrastruktury technicznej umożliwiają prawidłowe i racjonalne zagospodarowanie lub korzystanie z budynków i urządzeń położonych na tym terenie;
4. przystąpienia do użytkowania – należy przez to rozumieć korzystanie z obiektu budowlanego lub jego części w sposób zgodny z jego przeznaczeniem;
5. zagospodarowania działki lub terenu – należy przez to rozumieć układ przestrzenny budynków i innych obiektów budowlanych wraz z istniejącym zadrzewieniem;
6. proponuje się ponadto wprowadzenie definicji: „zgoda budowlana” (jest to pojecie nowe), „sieci techniczne”, „instalacje techniczne”, „obiekt ponadlokalny”; „projektant” (w kontekście zapisów zawartych w art. 30 i art. 32), „zabudowa zagrodowa”, „działka siedliskowa”. Brak jest definicji z aktualnej ustawy „prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane”.

Art. 3
ust. 1
pkt 16
 
 

należy ograniczyć funkcje sprawdzającego wyłącznie do sprawdzania projektu budowlanego. Tym sprawdzającym powinna być osoba fizyczna będąca członkiem Izby właściwego samorządu zawodowego co najmniej 5 lat. Proponuje się więc skreślenie wyrazu „podmiot” oraz wyrazów „lub odbioru etapu budowy, spełniającego wymagania, o których mowa w art. 53 ust. 1”.  

Art. 3
ust. 1
pkt 18
proponuje się dopisać  „… projekt wykonawczy, jeżeli zajdzie taka potrzeba lub na życzenie
inwestora”.

Art. 4
pkt 1 

proponuje się dopisać „…i wykazaniu się prawem do dysponowania nieruchomością na cele budowlane” (oświadczeniem jak obecnie). 

Art. 6
 

te zapisy powinny być umieszczone w rozporządzeniu wydanym przez właściwego ministra (przywołanego w art. 12 obecnego projektu). 

Art. 7
i 8
tekst tych artykułów bez zmian. Proponuje się żeby je przenieść do właściwych rozporządzeń (art. 12 projektu). 

Art. 9
ust. 1 pkt 4 
proponuje się, żeby zmienić zapis na 12 metrów (sytuowanie obiektów o wysokości 25 metrów na obszarach bez planów może negatywnie oddziaływać na ład przestrzenny). 

Art. 9
ust. 1 pkt 5
proponuje się, żeby zmienić zapis na 2000 metrów2.

 

Art. 9
ust. 1 pkt 7
cały skreślić.

{mospagebreak}

Art. 9
ust. 2

nie mają uzasadnienia stawiane warunki, szczególnie ograniczające wielkość obiektów. Te sprawy powinny być określone w odpowiednim rozporządzeniu.  

Art. 10
ust. 1 pkt 7 
proponuje się dopisanie na końcu zdania „…w tym zapewnienie dostępu do drogi publicznej także poprzez służebność i drogi wewnętrzne”.  

Art. 10
ust. 2

 
dopisać po przecinku „w pasie technicznym drogi” (z ustawy o drogach  wynika, że zarządcy dróg mogą pobierać opłaty za urządzenia znajdujące się w pasie drogowym nie służące drodze, ponadto rosnące opłaty za zajęcie pasa drogowego wymuszają takie rozwiązania. Powinno to być uwzględnione w nowej ustawie). Nieprecyzyjne jest również pojęcie „w miarę możliwości”.  

Art. 10
ust. 6  
proponuje się dopisanie po słowach lub instalacyjnych „będący członkiem właściwej Izby samorządu zawodowego”. 

Art. 12
ust. 2
pkt 2  
dopisać na końcu zdania analogicznie jak w propozycji do art. 10 ust. 1 pkt. 7
 

Art. 14
ust. 1

 
mówi się w nim, że Minister określi w drodze rozporządzenia przepisy techniczno-budowlane, jakim powinny odpowiadać budynki, ale w ust. 2 mówi się, że „może określić” w drodze rozporządzenia, jakim przepisom powinny odpowiadać obiekty budowlane nie będące budynkami.  Uważa się, że jest to ta sama ranga zagadnienia i powinno być „określi”. 

Art. 15
ust. 1  
zastąpić słowo „może określić” na „określi”.
 

Art. 16

 
odnośnie do materiałów budowlanych. Co z materiałami budowlanymi z rozbiórki. Niektóre materiały z rozbiórki mają dobre właściwości wytrzymałościowe i można je stosować. 

Rozdział 2 art. 18–24 projektu ustawy Pb
Jest propozycja, żeby te zagadnienia przenieść do ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

 

Art. 18
 
 
 

do rozważenia (w przypadku pozostawienia tego rozdziału w Pb), czy „decyzję lokalizacyjną” nie zastąpić „zgodą lokalizacyjną” zgodnie z prowadzoną polityką przestrzenną, wodno-kanalizacyjną i energetyczną w gminach. Służyć to ma skróceniu procedury wydawania „decyzji lokalizacyjnej”. Ma to również znaczenie w odniesieniu do inwestycji liniowych o znaczeniu publicznym. 

Art. 26
pkt 1 
proponuje się dodanie „…o powierzchni zabudowy do 20 m2”. 

Art. 26
pkt 10

 
mówi się, że przyłącza nie wymagają zgody budowlanej, natomiast art. 48 ust. 1 mówi o tym, że inwentaryzacja ma być przeprowadzona wtedy, jeżeli jest zgoda budowlana. Nasuwa się pytanie – czy przyłącza nie wymagają geodezyjnego wytyczenia i inwentaryzacji. 

Art. 26
– w pkt 10 
proponuje się dodać słowo „instalacje” (chodzi tutaj  np. o instalacje wewnętrzne w budynkach istniejących). 

Art. 27
ust. 4 

dopisać na  końcu zdania „wykonane przez projektanta posiadającego właściwe uprawnienia budowlane i będącego członkiem właściwej Izby samorządu budowlanego”. 

{mospagebreak}

Art. 28
ust. 2 

doprecyzować, dopisać po słowie „….sprzeciw, gdy nie jest spełniony przynajmniej jeden z warunków określonych w ust. 1”. 

Art. 28
ust. 3 

wprowadzono zapis „Inwestor jest obowiązany również rejestrować przebieg budowlany”. Pozostaje pytanie: gdzie i jak? 

Art. 28
ust. 8 
rozważyć, czy nie określić jednak, że zaświadczenie wydaje się w ciągu 14 dni, a nie 30 dni. 

Art. 29
ust. 1 
proponuje się po słowach „w drodze postanowienia” dodać „wydany w ciągu 14 dni” oraz dodać słowo „do” 6 miesięcy. 

Art. 29
ust. 4 
proponuje się dopisać na końcu zdania:
„…listem poleconym bądź przesyłką kurierską”. 

Art. 30
ust. 1 
proponuje się dopisać na końcu zdania „…oraz należącą do właściwej Izby samorządu zawodowego”. 

Art. 30
ust. 2
pkt 1 
dodać słowo „istniejącej” do aktualnego sformułowania „układ zieleni”.
 

Art. 30
ust. 2

 
proponuje się dopisać „w przypadku gdy jest to uzasadnione skomplikowanym charakterem obiektu, a także zastosowaniem nowych technologii, projekt architektoniczno-budowlany powinien być uzupełniony projektem wykonawczym”. 

Art. 30
ust. 2
pkt 8 
proponuje się rozważyć, czy na końcu zdania nie dopisać „z wyłączeniem budynków mieszkalnych jednorodzinnych”.
 

Art. 30
ust. 4

 
proponuje się dopisać „w przypadku projektu obiektu o skomplikowanej formie i konstrukcji, sprawdzenia winien dokonać inny sprawdzający powołany przez inwestora, posiadającego minimum 5-letni staż przynależności do właściwej Izby samorządu zawodowego”. 

Art. 30
ust. 7
pkt 6 
proponuje się wykreślenie tego pkt.

 

Art. 30
ust. 7
pkt 7 
propozycje, żeby wymienić obiekty, jakim ten zapis ma dotyczyć, oraz zamienić wyraz „prostą” na wyraz „nieskomplikowaną”. 

Art. 30
ust. 6 pkt 1 i Art. 31 ust. 1 
wyrażany jest również pogląd, że nie mogą być zwolnione projekty z obowiązku ich sprawdzania. Każdy projekt powinien być sprawdzany.

Art. 32
ust. 1
pkt 2

 
zapis „wyjaśnienie wątpliwości dotyczące projektu budowlanego i zawartych w nim rozwiązań” budzi wątpliwości. Określenie mało precyzyjne. Komu, kiedy, w jakiej formie (np. czy w opisie do projektu, na czyje żądanie itp.?). 

Art. 32
ust. 1
pkt 4 
zmienić zapis z: „na żądanie inwestora” na zapis „na zlecenie inwestora w oparciu o umowę”.
 

Art. 33
 
dodanie nowego pkt 11) obiektów liniowych lokalnych celu publicznego. 

Art. 34 

sprawa przyjętych parametrów budzi wątpliwości. To powinno być jeszcze przedmiotem dyskusji. 

{mospagebreak}

Art. 35
ust. 1
pkt 2 
proponujemy zmianę zapisu, wykreślić słowo „gazociągów”, a wprowadzić zapis „w przypadku budowy obiektów infrastrukturalnych o zasięgu krajowym”. 

Art. 38

 
powstały pewne wątpliwości w dyskusji – „co z obszarami oddziaływania obiektu obejmującego sąsiednie działki, w przypadku gdy budowa wymagać będzie tylko zgłoszenia”. 

Art. 41
 

propozycje, żeby jednoznacznie stwierdzić, że „zgoda budowlana” ma być przeniesiona na drodze cywilno-prawnej.

Art. 42
ust. 1

 
propozycje do rozważenia. Przedłużyć wygaśnięcie zgody budowlanej lub pozwolenia na okres do 3 lat (ma to znaczenie przy staraniach samorządu lokalnego o przyznanie środków unijnych. Sama procedura ich załatwiania trwa przeciętnie około dwóch lat). 

Art. 42

 

dopisać ust. 3 o treści „W przypadku określonym w ust. 1 pkt 2 kontynuowanie robót jest możliwe po złożeniu u starosty zgłoszenia o kontynuowaniu przerwanej budowy wraz z ekspertyzą techniczną wykonanych już elementów obiektu, potwierdzającą możliwość ich kontynuowania zgodnie z projektem budowlanym, jeżeli starosta nie wniesie sprzeciwu do tego zgłoszenia”. 

Art. 45
ust. 2
 
 

rozważyć dopisanie „Kierownik budowy odpowiada za budowę od dnia przejęcia placu budowy do dnia dokonania wpisu w dzienniku budowy o przekazaniu obiektu inwestorowi i zamknięciu dziennika budowy” (zapis o tyle istotny, że inwestor często dopuszcza do sytuacji, że przed zgłoszeniem zakończenia robót lub uzyskaniem pozwolenia na użytkowanie obiekt jest użytkowany). 

Art. 45
ust. 6 

zapis niezrozumiały. Co to jest „nieznaczny stopień skomplikowania robót budowlanych lub inne ważne względy”. Tutaj przydałaby się raczej opinia projektanta. Jeżeli już starosta – to po uzyskaniu wiążącej opinii projektanta. 

Art. 45
ust. 2
pkt 4

 
sprawa zapewnienia objęcia kierownictwa poszczególnych robót przez osobę posiadającą uprawnienia budowlane w odpowiedniej specjalności i zakresie. Dotychczas ten obowiązek ciążył na inwestorze (takie rozwiązanie według wielu opinii grozi sporami na linii kierownik budowy –inwestor, np. kiedy w trakcie realizacji inwestycji okaże się, że są potrzebni dodatkowi kierownicy robót, których nie przewidziano wcześniej). 

Art. 47
ust. 1

 
do rozważenia, dopisać „inwestor zobowiązany jest ustanowić inspektora nadzoru technicznego, w przypadku obiektów budowlanych na wzniesienie których wymagane jest uzyskanie decyzji o pozwoleniu na budowę”. 

Art. 51
ust. 2

 
do rozważenia. Dopisać pkt 6 o treści „zmianę lokalizacji inwestycji liniowej polegającej na przesunięciu jej na sąsiednią nieruchomość (działkę) należącą do innego właściciela”.  

Art. 51
ust. 2 
zgłasza się również postulat, żeby bardziej konkretnie sprecyzować definicję „istotne odstępstwa”.

{mospagebreak}

Art. 52
i Art. 53

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

na podstawie zebranych opinii nasze środowisko zawodowe zdecydowanie odrzuca te propozycje zawarte w projekcie ustawy Pb. Wskazuje się na niekonsekwencję. Z jednej strony mówi się o wzmocnieniu pozycji projektanta, inspektora nadzoru technicznego, kierownika budowy i odpowiedzialności zarówno karnej, zawodowej, jak i cywilnej z tytułu ich działalności, a z drugiej strony proponuje się utworzenie dodatkowego podmiotu „sprawdzającego”, który ma kontrolować poszczególne etapy budowy naruszające w jakiś sposób, obowiązki i kompetencje (potwierdzonych uprawnieniami) kierownika budowy i inspektora nadzoru. Wskazuje się również na to, że w taki sposób tworzy się obszar do korupcji oraz tworzy się „korporację dla sprawdzających”. Podnosi się również koszty inwestycji. Wątpliwości budzi proponowany sposób dokonywania tych odbiorów i ich zakres (np. kiedy i w jaki sposób sprawdzać roboty zanikające). Podnoszona jest również kwestia odpowiedzialności, kto ją poniesie, w przypadku gdy występuje „podmiot sprawdzający” zarejestrowany w Ministerstwie Budownictwa. Skreślenie z rejestru? W przypadku kierownika budowy, projektanta, inspektora nadzoru inwestycyjnego jest to ściśle określone. Bardziej celowe wydaje się wprowadzenie obligatoryjnego sprawdzania  projektu budowlanego. Natomiast nie podważamy, a wręcz przeciwnie, istoty państwowego nadzoru budowlanego.  

Art. 55
ust. 1
pkt 2 
w dalszym ciągu nie wiadomo, o jaki projekt chodzi, warto by było to uściślić. Projekt przecież posiada PINB. Może chodzi o projekt, w którym zostały dokonane i naniesione zmiany. 

Art. 61
ust. 1
pkt 8 
propozycja większego uściślenia tego punktu np. wewnętrzne instalacje w budynku istniejącym na podstawie zgłoszenia.
 

Art. 64, 65, 66, 67, 68 

dopisać „lub zarządca(ę)”.

 

Art. 65
ust. 7
pkt 2
 
są przedkładane uprawnienia budowlane przez osoby, które sprawdzają przewody kominowe,  ale nadzór budowlany uważa, że nie są to właściwe uprawnienia. Propozycja, żeby to w tym pkt. bardziej uściślić. 

Art. 66 ust. 1 

propozycja dopisania zdania „w przypadku braku projektów budowlanych uwzględniających dokonane w obiekcie zmiany właściciel jest zobowiązany do sporządzania inwentaryzacji budowlanej tego obiektu”. 

Art. 66 ust. 6

 
budzi wątpliwości zapis „…na podstawie przepisów o drogach publicznych”. Określenie nieprecyzyjne. Należy podać dokładniej, jakich? Nie ustawy o drogach publicznych, bo tam nie ma nic na ten temat. 

Rozdz. 9 art. 82–97 
rozważyć, czy zapisy te  nie powinny znaleźć się w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
 

Art. 117
 
ewentualnie dodać – „prowadzą rejestr wydawanych zgód budowlanych”. 

Art. 127 ust. 1 
ewentualnie dodać w pkt. 3 ppkt. d) sprawdzających projekty budowlane. 

Art. 130 ust. 2

 
pewna niespójność z art. 131 pkt 3 – w art. 130 ust. 2 zapisano „tej samej  karze (tzn. nie mniejszej niż 200 stawek dziennych) podlega, kto nie posiadając odpowiednich uprawnień budowlanych wykonuje czynności, dla których wymagane jest ich posiadanie, natomiast w art. 131
pkt 3 jest zapisane  „wykonuje czynność dla których wymagane jest posiadanie uprawnień budowlanych, nie należąc do właściwej Izby samorządu zawodowego” podlega grzywnie nie mniejszej niż 100 stawek dziennych.

Art. 140
i Art. 151

 

wymagają kompleksowego podejścia. Należy skorelować zapisy z tych artykułów obejmujące zmiany w ustawie o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów z  zapisami projektu zmiany w tej ustawie proponowanymi przez Polska Izbę Inżynierów Budownictwa i Izbę Architektów. Obecnie niektóre zapisy są rozbieżne.  

{mospagebreak}
Uwagi ogólne

Brak w projekcie Pb zapisu znajdującego się w aktualnej ustawie w art. 9, gdzie jest zapisane, że w niektórych szczególnych przypadkach można stosować odstępstwa od przepisów za zgodą właściwego Ministra poprzez wystąpienie Starosty.

Zdaniem kilku okręgowych izb inżynierów budownictwa brak jest uzasadnienia merytorycznego dotyczącego likwidacji powiatowych inspektoratów nadzoru budowlanego i utworzenia w ich miejsce okręgowych inspektoratów nadzoru budowlanego. Wskazane w uzasadnieniu cele zmian, tj. obniżenie kosztów funkcjonowania, podniesienie sprawności działania nowych struktur, zdaniem wnioskodawców nie zostaną osiągnięte, biorąc pod uwagę znaczne „dociążenie” zadaniami przejętymi od wojewódzkiego nadzoru (większość zadań w sprawach obiektów i  robót budowlanych, które dzisiaj należą do wojewódzkiego inspektora, przejmą zgodnie z projektem okręgowi inspektorzy…), jak również wzrost kosztów prowadzonych kontroli w terenie (ze względu na odległość).

Nie będzie też oszczędności w czynszach za siedziby inspektoratów – dojdą nowe koszty w związku z koniecznością stworzenia oddziałów zamiejscowych tych inspektoratów (projekt przewiduje taką możliwość w art. 124 ust. 5).

Należałoby – zdaniem niektórych wnioskodawców – zamiast burzyć i budować od podstaw, dokonać reformy mniej rewolucyjnej na materii istniejącej. To jest dokonać odzespolenia na szczeblu powiatowym i znacząco wzmocnić etatowo i finansowo PINB.

Koncentracja środków osobowych, rzeczowych i  finansowych nie przyniesie spodziewanych rezultatów.

Konieczne jest wprowadzenie do projektu ustawy Prawo budowlane zapisów dotyczących samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie
(poniżej propozycja zapisu)

Art. …
Ust. 1. Za samodzielną funkcję techniczną w budownictwie uważa się działalność związaną z koniecznością fachowej oceny zjawisk technicznych lub samodzielnego rozwiązania zagadnień architektonicznych i technicznych oraz techniczno-organizacyjnych, a w szczególności działalność obejmującą:

projektowanie, sprawdzanie projektów architektonicznych, budowlanych i sprawowanie nadzoru autorskiego;
kierowanie budową lub innymi robotami budowlanymi;
kierowanie wytwarzaniem konstrukcyjnych elementów budowlanych oraz nadzór i kontrolę techniczną wytwarzania tych elementów;
wykonywanie nadzoru inwestorskiego;
sprawowanie kontroli technicznej utrzymania obiektów budowlanych;
rzeczoznawstwo budowlane polegające na sporządzaniu opinii technicznych i ekspertyz.

Ust. 2. Samodzielne funkcje techniczne w budownictwie, określone w ust. 1 pkt 1–5, mogą wykonywać wyłącznie osoby posiadające odpowiednie wykształcenie techniczne i praktykę zawodową, dostosowane do rodzaju, stopnia skomplikowania działalności i innych wymagań związanych z wykonywaną funkcją, stwierdzone decyzją, zwaną dalej „uprawnieniami budowlanymi”, wydaną  przez organ samorządu zawodowego.

Samodzielną funkcję techniczną określoną w ust. 1 pkt 6 mogą wykonywać rzeczoznawcy budowlani i eksperci budowlani lub posiadający uprawnienia budowlane  bez ograniczeń, natomiast ekspertyzy wyłącznie rzeczoznawcy budowlani i eksperci budowlani.

Uprawnienia budowlane powinny posiadać również osoby zatrudnione  w organach administracji architektoniczno-budowlanej i nadzoru budowlanego, jeżeli do ich obowiązków służbowych należy  ocena i sprawdzanie projektów budowlanych lub kontrole techniczne budowy bądź kontrole techniczne utrzymania obiektów budowlanych.

Ust. 3. Samodzielne funkcje techniczne w budownictwie, oprócz osób, o których mowa w ust. 1, mogą również wykonywać osoby będące obywatelami państw Europejskiego Obszaru Gospodarczego oraz  Konfederacji Szwajcarskiej, których kwalifikacje zawodowe  zostały potwierdzone decyzją samorządu zawodowego.

Uwaga! Definicje opinii technicznej i ekspertyzy technicznej są zaproponowane w propozycjach uzupełnienia zapisów definicji w art. 3 ust. 1 projektu Pb.
Opracowane przez komisję prawno-regulaminową PIIB i skierowane do Ministerstwa Budownictwa w dniu 6 lipca 2007 r.

 

www.facebook.com

www.piib.org.pl

www.kreatorbudownictwaroku.pl

www.izbudujemy.pl

Kanał na YouTube

Profil linked.in